Je wist dat ’t kon komen, maar daar is ‘ie dan: Corona is in the house. De agenda is leeg geboekt, het woord vermoeidheid krijgt een heel nieuwe betekenis. Dankbaar dat ’t niet erger is dan een flinke griep en dat ’t herstel al langzaam inzet.
Het zet je even stil, de bewustwording dat zelfliefde en goed voor jezelf zorgen enorm belangrijk is. Ik merk dat ik de afgelopen maanden stevig heb doorgewerkt en kies ervoor om me aan die Corona over te geven. Ik heb er geen invloed op, anders dan mijn gemak houden.
Ik pak automatisch terug op iets wat voor mij al meer dan 23 jaar werkt, de Vijf Elementen. Terug naar het ritme van de natuur, welke energie, welke voeding (verse kippensoep!) Wat is nu op de voorgrond en hoe kan ik dat het beste inzetten? Nu er wat meer helderheid in mijn hoofd komt, pak ik mijn I Tjing boek erbij, voor de bewustwording of er iets is wat ik nu voor mijzelf kan doen.
In deze periode trekt de energie in de natuur zich naar binnen en naar beneden. En het is alweer de laatste maand van de herfst, voordat de winterperiode inzet. Waar je eigenlijk je tempo aan mag passen, gaan we die laatste maanden van het jaar juist harder rennen. Omdat ik meer tijd had om op Instagram te kijken, viel het me op hoe gek we elkaar maken met berichten! De laatste 4 maanden van het jaar zijn het belangrijkst, hier haal je je meeste omzet enzovoorts. Het irriteerde me oprecht, want dat mag dan voor sommigen zo zijn, het is beslist niet DE waarheid. En omdat ‘iedereen’ in onze omgeving dus een stappie harder gaat werken, gaan wij daar vaak onbewust in mee.
Zo is in het onderwijs het schooljaar op gang gekomen en de herfstvakantie in zicht. Nu iedereen gewend is aan zijn nieuwe rooster en duidelijk wordt wat nodig is voor de leerlingen, is het juist alle hens aan dek om deze goed door deze periode heen te loodsen. Weinig tijd dus voor meer rust, de toets weken in het middelbaar onderwijs komen eraan en dat betekent voor veel docenten extra nakijk tijd. Stappie harder lopen dus en dan hoop je maar dat er geen collega’s ziek worden, zodat jij nog meer na moet kijken.
In de zorg en met name de GGZ zijn de laatste maanden van het jaar vaak overvol. De blaadjes vallen van de bomen en de druk op mensen kan enorm toenemen, wat crisisgevoeligheid kan veroorzaken. Ook daar moeten alle ballen in de lucht gehouden worden, wachtlijsten die overvol zijn, waardoor je als zorgverlener altijd die druk voelt om nog meer te kunnen doen. Nog los van alle zorgverzekeraars perikelen voor 2023, die al een maand opspelen. Ik merk bij mijn zorgcollega’s de onrust en stress die dat oplevert.
We rennen allemaal steeds harder, mede onder invloed van de mensen om ons heen. En zit in ’t onderwijs en de zorg de schrik om Corona er nog steeds in. Dat elastiekje is bij de meesten al veel te lang uitgerekt, dus dat stappie harder lopen, gaat eigenlijk niet meer. En naar mening: Dat moeten we ook niet willen!
Die Chinezen zijn zo gek nog niet, zo lees ik in mijn boek. Duizenden jaren geleden wisten zij al dat je je ritme aan moet passen aan het ritme van de natuur. Ik lees dat deze periode gaat over ‘ het beschouwen van de lente en de zomer’. Dat gaat vooral om stilstaan bij wat je hebt geoogst uit de lente en de zomer. Als je ’t zo leest, is dit een levenswijze met zoveel meer gemak dan altijd maar rennen.
Eigenlijk zeggen ze dus dat je juist nu moet kijken naar wat je hebt bereikt de afgelopen lente en zomer, maar ook loslaat wat je niet meer nodig hebt. Ballast loslaten. En in ’t westen doen we dat dus middenin de winter, op 1 januari, met allerlei goede voornemens en dat is…juist, te laat!
Om het praktisch te maken: Jij moet jezelf NU op nummer 1 zetten! Die quote zie overal langskomen, maar HOE doe je dat dan? De realiteit is dat je dit niet in 1 x kan realiseren, maar je kan wel kijken naar wat jij voor jezelf kan doen. En verandering gaat altijd met kleine stappen: Welke ene ding kan jij vandaag voor jezelf doen, waardoor jouw leven eenvoudiger wordt?
Ik zou het je gunnen dat jij als je mijn mail leest, een half uurtje de tijd neemt om tot rust te komen en na te denken. Liefst ongestoord, in een eigen ruimte en je mobiel ergens anders. Welke ene ding zou je het liefst vandaag al willen stoppen of veranderen? Wat heb jij nodig om het besluit te nemen dat ook écht te gaan doen?! En vervolgens: Kom in actie en pak het op!
Nee zeggen tegen verzoeken van collega’s of ‘je even tijd hebt’ of ‘ kan jij voor mij’. Nee zeggen tegen extra cliënten, omdat collega’s uitvallen en jij al aan je max zit. Het heeft moed nodig, van de duikplank springen.
Ook al lijkt het iets kleins, het rimpeleffect op je energie kan groot zijn. Zo besloot ik toen ik in de GGZ werkte, om de deskundigheidsbevordering van 2 uur aan het einde van de dag niet meer bij te wonen. Het was een enorm energie lek voor me. Dat leverde weerstand op, want dat moest. Maar ik heb het gewoon.niet.meer.gedaan. Ik raakte overprikkeld van zoveel mensen in een ruimte, aan het einde van een dag die intens genoeg was. En gebruikte die tijd om mijn administratie te doen of een spoed cliënt te zien. Tot mijn verbazing had een paar maanden later, niemand het er meer over.
Ik hoop oprecht dat deze mail jou helpt in jouw bewustwording, welke ene ding kan jij voor jou doen, zodat je met meer gemak een gezonder ritme kan leven. Wil je met me delen wat deze mail bij jou losmaakt, ik ben oprecht benieuwd en mail je altijd terug.
Wens je een gezonde en bewust volle week toe & warme groet,
Monique