De sfeer was om te snijden, twee donkere ogen keken me priemend aan. Ik probeerde met een collega en tolk het gesprek op gang te krijgen om een behandeltraject voor deze man op te starten. Ik vroeg hem naar zijn klachten, mijn collega vertaalde ze voor hem. Totdat hij me ineens in het Nederlands toebeet: ‘Jij bent toch psycholoog, jij moet weten wat ik heb en lost op’.
Ik was met stomheid geslagen, maar herpakte me al snel. Ik antwoorde dat ik geweldig goed ben in mijn vak, maar dat ik in niemands hoofd kan kijken. De man weigerde verder om nog met mij in gesprek te gaan, de agressie was voelbaar in de kamer. Ik beëindigde het gesprek, voelde me machteloos om nog iets te veranderen en in gesprek te blijven.
De dreiging is me nog het meeste bij gebleven, samen met mijn eigen boosheid die pas na dat gesprek ontstond. Ik zocht hulp bij mijn leidinggevende, conform de beroepsethiek hoe hiermee om te gaan. Ik weet nog hoe leeg ik met voelde na dat gesprek.
Goudeerlijk? Ik trek agressie echt slecht. Het was niet de eerste keer in de GGZ dat ik geïntimideerd werd en me bedreigd voelde. En met mij vele collega’s, je hebt er met regelmaat mee te dealen. Ik was voortdurend waakzaam als ik naar huis ging, daar heb ik lang last van gehad.
Ik geloof heilig dat alles wat je meemaakt, geen trigger maar een activatie is. Dat woorden en agressie van een ander, mij niet meer klein maken. Dat moest ik echt leren, een proces wat ik hoe dan ook aanging!
Het kan maar duidelijk zijn: Ik los niks op, er is geen quick fix en zonder de ander kan ik helemaal niets. Het is een rode draad geworden in mijn werk.
Lekker bezig zo Monique! Zeker en ik meen er iedere letter van. Ik weet inmiddels als geen ander, dat wanneer jij dingen in je leven wilt veranderen, JIJ aan het werk moet. Niet ik.
Natuurlijk sta ik naast je, ben je grootste supporter en deel mijn weten en kennis met je, maar JIJ moet het doen. Laten we eerlijk zijn, als de GGZ alles zou snel fixen, hadden we nu geen ellenlange wachtlijsten. Het zou je naar mijn mening ook niet helpen, want je hebt jouw unieke proces te doorlopen.
Jij moet dus in actie komen, als je leven niet loopt zoals je wilt. Jij moet kiezen of je dat alleen gaat doen, of dat je hulp inroept. Niemand kan dat voor jou doen.
Daar is moed voor nodig, vooral voor die eerste stap. Veel mensen ervaren daarin een drempel of schamen zich. Doodzonde, omdat je zo veel langer rondsjouwt met je mentale klachten dan nodig is. Dat mensen die eerste stap durven zetten, ik heb daar zoveel respect voor bij iedereen die bij mij aanklopt.
Maar ik blijf van mening, dat de psycholoog het niet oplost. Jij wel, als je maar weet hoe je dat moet aanpakken. Ik geloof heilig dat je een stevige basis moet bouwen, weten wie je bent, weten wat je mooie kanten zijn en vooral die verder ontwikkelen en uitbouwen. Daar kan een psycholoog je natuurlijk wel in ondersteunen.
Je brein kijkt alleen maar naar wat niet lukt, waardoor je focus op wat wél mogelijk is, NU al, naar de achtergrond verschuift.
Ik geloof in jouw persoonlijke kracht, die er altijd is, maar soms het onderspit delft als de druk in je leven te hoog oploopt. Vanuit die kracht, jouw meer dan goed genoeg zijn, werk ik met jou. Om je weer te verbinden met wat wél lukt in je leven, waar je al goed in bent.
Dat maakt je leider in je eigen leven, helen kan makkelijker en sneller als je met bewustwording op alle lagen in je bestaan aan de slag gaat. Dat leert niemand je op school, toch is dat ook voor jou weggelegd! Daar mag je tijd voor nemen, maar wat je keuze ook is, zet alsjeblieft een eerste stap vooruit voor YOU©.
Als je met mij wil werken kan dat op verschillende manieren. Online en live.
Ik heb op dit moment 2 nieuwe plekken open voor mensen die intensiever live met me willen werken. Als je daar belangstelling voor hebt, mail me. Ik denk met liefde met je mee.
Wens je een wondervol mooie week toe & warme groet,
Monique 💚🌟