Je innerlijke criticus

‘Dus jij maakt wurgcontracten’? Deze zin schoot de afgelopen week ongevraagd door mijn hoofd, nadat ik berichten las over de zorgverzekeraars en hoe zij in 2023 omgaan als je niet doet hoe het heurt.

Wat veel mensen niet van mij weten, is dat ik bijna 14 jaar bij Heineken heb gewerkt. Ben ik nog steeds trots op, want ik heb een geweldige tijd gehad en heel veel geleerd. Tien jaar lang werkte ik bij Juridische Zaken, waarbij ik samen met collega’s, contracten voor de horeca maakte. De brouwerij leende geld uit in ruil voor vijf of tien jaar verplichting om bier bij hen af te nemen. Daar was destijds al heel wat reuring over in de pers, want het zou oneerlijk zijn en mensen veel te lang vastleggen. En kreeg ik soms de opmerking in mijn omgeving: ‘Oh, dus jij maakt wurgcontracten’?

Ik weet nog hoe ik me voelde, als mensen die term wurgcontract destijds gebruikte. Alsof ik iets slechts deed als werk en voelde me aangevallen. Meestal sloeg ik dicht en wist ik niet hoe ik daarop moest reageren. Dus stel ik me zo voor dat ’t ook best pittig is voor de individuele medewerker van de zorgverzekeraar, die iedere dag mensen aan de lijn krijgen en alles uit moeten leggen wat wel en niet kan. Zij volgen wat de werkgever ze hierover verteld, we zijn te duur en we vaak frauderen. Ik  neem ze oprecht niets kwalijk.

Er zijn steeds meer collega’s die niet meer doen zoals het heurt, want in het AD stond recent een artikel dat er een recordaantal niet afgesloten zorgcontracten is. Daar ben ik er één van, omdat ik me echt niet kan vinden in alle beperkingen en bepalingen, het voelt voor mij als een wurgcontract.

Maar het maakte me de afgelopen week ook oprecht verdrietig. Ik heb het mooiste vak van de wereld, dankbaar dat ik mensen mag ondersteunen. De telefoon ging, mails kwamen binnen met mensen die om hulp vroegen. Iemand die in een grote instelling in behandeling zou gaan, werd afgewezen, omdat er nog te veel onrust in haar leven was. Maar werd wel doorverwezen naar een andere psycholoog. De polis die ze had, gaf 62% vergoeding van het NZA tarief. Nog 3 anderen gaven ook aan dat het financieel niet haalbaar was om een behandeltraject te starten, omdat de vergoedingen van de zorgverzekeraars te laag zijn. En ook al wil ik meedenken, dan nog was het voor hen niet haalbaar.

Ik heb er last van, dat zeker in deze economische tijden, zorg niet meer voor iedereen vanzelfsprekend is. Dat er ellenlange wachtlijsten zijn voor mensen met gecompliceerde klachten, die zo niet korter gaan worden. Dat mensen tussen wal en schip belanden en er praktisch niets veranderd. De toename van dak- en thuislozen en mensen die in complete armoede leven. Hoe kan dat nou in zo’n rijk land als Nederland?

En sloeg de innerlijke criticus toe, het complete Urker mannenkoor galmde door mijn brein. Kennelijk werd door deze shit, oud zeer geraakt. Oude patronen in mijn onbewuste brein werden aangetikt en ik was er even helemaal niet goed van.

Ook al was ik even van slag, dat betekent niet meer dat ik daar weken last van heb. Omdat ik inmiddels heel goed weet dat ik kan vertrouwen op mijn eigen waarden en normen, mijn fundament dat ik in de afgelopen jaren heb gebouwd. Ik weet dat ik dat anytime op kan pakken en in staat ben om weer op te staan.

Al heel snel nam ik besluiten. ‘Nee, ik luister niet naar jouw lief Urker mannenkoor, want dat helpt me niet’. Ik startte met mijn standaard EHBO, door mijn ademhalingsoefening te doen. Mijn brein wéét dan dat alles ok is, doordat ik dat al jarenlang toepas. Ik ging schrijven en ‘zitten’ met de gedachten en de onrust, omdat dan mijn creatieve brein wordt aangezet. Wat me bewustwording en helderheid oplevert, maar ook oplossingen naar boven laat komen.

Ik wist dat dit zou gaan gebeuren, met die zorgverzekeraars, het gaat gewoon om geld en macht. Dat ’t een steeds grotere uitdaging wordt om zonder zorgcontracten te werken en dat zal er niet makkelijker op worden. Daarom ben ik vorig jaar al gestart met andere manieren vinden om mensen te ondersteunen. YOU© 2.0 is daarin het realiseren van mijn droom, want hoe gaaf is om anderen te mogen leren hoe je een stevig fundament bouwt. Wie vertelt je nog hoe dat moet?

De energie die vrijkomt doordat je ’t lef hebt om je emoties aan te kijken en ermee te zitten, is bevrijdend. Zorgde ervoor dat ik binnen een dag weer rust had in mijn brein en met nieuwe energie mijn geweldige vak mag uitoefenen.

Een van die dingen is schrijven, zodat ik veel meer mensen bewust mag maken. Dat doe ik door wekelijks een mail aan jou te schrijven. Het is mijn intentie vanuit mijn Hart, dat ik mensen aan mag raken met mijn mails. Dat ze helpend en inspirerend zijn, zodat ik een steentje bijdraag aan het bouwen van jouw fundament.

Ik vind ’t fijn als je me wil laten weten wat deze mail met jou doet, mailen mag en ik reageer altijd. Delen van deze mail wordt enorm gewaardeerd, één van mijn doelen is om nog meer mensen te bereiken en te inspireren.

Ik wens je een mooie week toe!

Warme groet,

Monique 💚🌟