Niksen

De hele avond keek ik naar de horizon, totdat het donker werd. Op de achtergrond speelde een bevlogen muzikant met gitaar geweldige songs. Samen met mijn lief, een drankje erbij. Eindeloos die horizon, de zee, de lucht en de telkens veranderende wolken.

Ik deed verder niks en voelde hoe fijn het was om te ‘niksen’. Lang geleden werkte ik voor een rederij en wist dat je op zee geen bereik hebt met je mobiel. Geen stoorzenders, anders dan ZIJN.

Dit is vast wat Eckhart Tolle bedoelde met de kracht van het NU. In het moment zijn, ook Thich Nhat Hanh schreef er veel over. NU is 4 seconden, daarvoor is het verleden, daarna is het toekomst.

Opnieuw bewust worden dat niksen broodnodig is, kwam op onze terugreis uit Schotland naar boven drijven. Letterlijk op de Noordzee, die gelukkig stukken minder woelig was dan onze heenreis. Ik zat intens te genieten.

Burn-out, hoge werkdruk, overspannen, het lijkt wel alsof ’t daar steeds meer over gaat. Dat daar de nadruk op ligt, terwijl ik oprecht vind dat het belangrijk is om naar oorzaken te kijken. Een van de zaken die ik me op de terugreis nog bewuster werd, is hoeveel tijd sociale media kost. Het gevoel dat je zeeën van tijd had, omdat ik simpelweg geen bereik had en mijn mobiel in de hut had laten liggen         .

Het is niet alleen je kostbare tijd, die je kwijtraakt als je op social media zit, maar ook de mechanismen in je brein die vervolgens aan het werk gaan. Verliesvermijding bijvoorbeeld, niks willen missen. Als je een post geplaatst hebt of een story, blijven kijken hoeveel likes er zijn. Kijken of je moet reageren op berichten. Want bij de sociale media, komen kennelijk ook allerlei sociale ‘verplichtingen’ naar boven.

WhatsApp is er ook zo één, alles wordt in de app gezet en je voelt de druk oplopen om te reageren. Of de angst dat als je niet snel genoeg reageert, er vervolgens iets van gedacht wordt door de ander.

Het lijkt wel alsof iedereen druk, druk, druk is. Alsof je er pas toe doet, als je het druk hebt. Mijn moeder had overal een spreekwoord of een gezegde voor, in dit geval was ‘t ‘ledigheid is des duivels oor kussen’. Ofwel, wie niet werkt zal niet eten en niks doen dat kan dus echt niet!

Mijn moeder had geen smartphone en ook geen mobiel. Daar had ze niks mee en zoals ik er nu over denk, bespaarde haar dat veel tijd. Als ik mezelf als referentiepunt beschouw: Ik ben soms meer tijd kwijt op social media dan me lief is. Dat gaat bijna gedachteloos, dat scrollen.

Maar voor jouw brein is het een mega actief proces! Net als Netflixen en tv kijken, je brein is nog steeds met een mentale activiteit bezig. Dat kost je dus energie, waarbij social media en tv kijken naadloos inwerkt op de verslavingsgebieden in je brein. Je verliest de tijd uit het oog en voor je ’t weet ben je een half uur verder.

Omdat ’t even fijn voelt, gaat je brein daaraan wennen en slijten er als het ware ‘paadjes’ in, zodat je automatisch steeds terugpakt op je mobiel, of je Netflix serie.

Tegelijkertijd ben je bezig om in jouw leven allerlei ballen in de lucht te houden, er lijkt wel een taboe te bestaan op niksen. De wereld gaat steeds sneller en wat ik zelf vaak merk, is dat ik soms heel erg baal dat ik net te lang op social media zat en daardoor iets niet deed wat beter voor me was.

Tien tegen één dat je dit ergens herkent, altijd maar rennen en aan staan versus het kijken op je smart phone om ‘even te ontspannen’. En tijd gaat voorbij, die krijgt je niet meer terug. Belangrijk dus om je daar bewust van te zijn!

Niksen is iets anders dan lui zijn! Niksen is je brein de tijd geven om dingen te verteren, tot rust te komen. Vaak ontstaan dan de mooiste inzichten. En ja, dat is ook wetenschappelijk onderbouwd. Olga Mecking publiceerde een artikel in de New York Times over niksen, gevoed door wetenschappelijk onderzoek dat dagdromen ons creatiever én productiever maakt.

Niksen zit niet meer automatisch in ons systeem, omdat het omgekeerde patroon van altijd rennen is ingebakken. Gedragsverandering om te niksen is dus eigenlijk breintraining. Tijd daarvoor vrijmaken in je agenda is dus een heel goed plan!

Ik geef je graag een paar tips:

  • Plug gewoon uit! Ofwel zet alle schermpjes uit, TV, computer, tablet, jouw mobiel. Echt uit! Dat scheelt een bak aan overprikkeling in je brein. Een half uur uitpluggen doet wonderen.
  • Zet alle meldingen van je apps uit, de suffe rode bolletjes overprikkelen je brein en zorgen voor ruis als je niet wilt lezen, maar daar onbewust dan toch mee bezig bent.
  • Niksen is een uitdaging als je het niet gewend bent. Kijk of je in huis of jouw tuin/omgeving naar een vast punt kan blijven kijken. Maak het jezelf comfortabel, zodat ook je lichaam rust krijgt. Blijf een tijdje staren en voel wat ’t voor je doet.
  • Doe je activiteiten mindful, ofwel aandachtig en dus vanuit rust. Als je eet, eet je. Als je loopt, loop je. Het geeft je brein verteringstijd en ontspanning.
  • Niksen door je schermpjes uit te zetten zo’n 1,5 uur voor je gaat slapen, zorg voor een verbeterde slaap, waardoor je brein ook meer tot rust komt.


Mijn conclusie na een avond staren naar de horizon? Ik zet mijn focus knop van mijn mobiel nog eerder aan, zodat ik geen meldingen meer zie. En werk niet meer in de avonden en in het weekend. Dat vraagt aanpassingen en anders werken, dat ga ik de komende weken uitwerken.

Wens je een prachtige week toe & hartegroet,

Monique 💚🌟