Het voelt vreemd deze lente, het blijft maar wisselen in temperaturen en waar normaalgesproken nu mijn energie goed op gang komt, gaat dat deze lente voor mij totaal anders dan anders.

In plaats van me daar op focussen, kies ik bewust wat ik wel kan doen om in beweging te blijven. Mijn yoga mat trekt me even niet, maar waar ik echt van tot rust kom, is boeken lezen.

Het stuitert deze weken herinneringen in mijn brein, een hele mooie herinnering is dat ik als meisje van 8 al een abonnement op de bieb kreeg van mijn moeder. Ik bleef lezen, lezen en lezen en ben daar nooit meer mee gestopt. Als ik eenmaal in een boek ‘zit’, dan kan je tegen me praten, maar ik komt niet binnen wat je tegen me zegt.

Ik kan daar in verdwijnen en dat komt me in deze periode goed uit. Bankhangen met een boek en op ontdekkingsreis, dit keer als altijd aan het begin van de maand de literatuur over de Vijf Elementen en de invloed van de seizoenen op ons lichaam en onze omgeving.

Wat ik zo gaaf vind, is dat ik deze boeken al zo vaak heb gelezen, maar toch steeds nieuwe dingen ontdek. De natuur heeft wijze lessen, al vergeten we als mensen vaak om daarnaar terug te gaan. Ik lees dat we alweer de laatste maand van de Lente ingaan, voordat begin mei de Zomer volgens de Vijf Elementen start.

Zo treffend wat ik lees, omdat het in deze periode onder andere gaat over je ervaringen in de afgelopen maanden. Dat je een vrije keuze hebt, ‘of je kiest ervoor om door te gaan zoals je bezig was, of je kiest voor de sprong naar een andere toestand’.  Ik herlees die zinnen een paar keer om ze goed tot me door te laten dringen. En sluit mijn ogen om ze ook te doorvoelen.

Dit is precies het kruispunt waar je voor komt te staan, wanneer je een life event meemaakt. Hoe groot of hoe klein ook, het markeert een kruispunt.

Wat er meestal gebeurt, is dat ons brein dat zo snel als mogelijk weg wil poetsen. Immers, ons brein is erop gericht om ons veilig te houden, dus weg met die emoties, dat shitgevoel en gewoon doorgaan. Standje overleven…

In een wereld waarin vooral vrouwen is geleerd, zich te gedragen ‘hoe het heurt’, ligt het wegstoppen en wegduwen van emoties en onrust op de loer. Niet in de laatste plaats omdat ons brein dan terugvalt in oude patronen, zoals bijvoorbeeld het hard gaan werken en naar de buitenwereld laten weten dat ’t wel ok is. Terwijl je binnenwereld huilt en je dat vanuit schaamte niet laat zien. Erg eigenlijk…

Dat kruispunt kan je ook gebruiken om een groeistap voor jezelf te maken. Uit alles wat verdrietig is, pijn doet, oncomfortabel is om welke reden dan ook, kan je ook gebruiken om verder te komen.

Alles is energie en alles heeft energie, dus aan jou de keuze hoe jij die energie van dat kruispunt gebruikt. Om weg te duwen, als een skippybal bal onder water, zodat ’t heerlijk blijft triggeren in je onbewuste brein.

Of als groei, waarbij je ‘de sprong’ waagt naar een andere staat van zijn of toestand. Iets nieuws aan gaan pakken, terwijl je al genoeg ballen in de lucht te houden hebt. Kan dat eigenlijk wel als je brein  je vertelt dat je ’t echt heel druk hebt of alles je te veel is?

Daarvoor heb je bezieling nodig, zelfliefde. Wat is voor jou echt belangrijk, zo belangrijk dat je oncomfortabel durft te zijn, omdat je weet dat daarna een beloning volgt. Ook als je hem niet kunt zien.

En stel ik jou heel graag de vraag: Wat zou je doen als je echt vrij was? Waar droom jij dan van, waar gaat jouw hart en ziel echt naar uit?

Vorig jaar had ik de droom om mijn praktijk anders in te richten, vanuit het verlangen om een dag in de week minder te werken om mijn ouders te kunnen ondersteunen als dat nodig zou zijn. Wie had ooit kunnen bedenken dat dit precies een jaar later hard nodig zou zijn. Met bezieling werkte ik aan mijn project, vanuit niet weten, maar met die droom.

Ik liet de tranen rollen bij deze bewustwording tijdens het lezen. Dankbaar dat ik dit nu lees, weer weet waarom en waarvoor ik mijn werk doe, met heel mijn ziel en zaligheid. En maak ik die sprong naar nieuwe mogelijkheden, voor de volle 100% mét een grote dosis zelfliefde.

Ik wens jou toe, dat jij jouw ‘kruispunt’ momenten ook kan inzetten om verder te reiken en te groeien. Jezelf de vraag durft te stellen wat je écht zou doen als je vrij zou zijn. Blijf dromen, blijf groeien. Ik zou het mooi vinden als je dat met me zou willen delen, wat deze mail bij  jou bewust maakt.

Wens je een wondervol mooie week toe, warme groet,

Monique 💜🌟