Te moe om je hoofd omhoog te houden. Te moe om te bedenken dat je iets wilt gaan doen. De keiharde realiteit voor veel mensen met long-covid klachten. Voor mensen met een burn-out. Ik zie je. Ik voel je.

Geen wijsheid uit de studie of boeken. Ervaring door zelf letterlijk keihard onderuit te gaan op de motorfiets. Beurs en beroerd ging ik na de vakantie gewoon naar mijn werk. Met de auto. Een week later kon ik niks meer, alleen maar huilen. En in bed liggen. De hele dag.

Als ik terug ga in de tijd, voel ik vooral dat ik dit moest fixen. Een paar weken rust en dan kan ik alles weer. Little did I know. Toen na weken ‘de diagnose’ whiplash kwam voelde ik me verdoofd. De rust dat ik me niet aanstelde. Overspoeld door de angst of dit ooit nog weg ging.

Mijn opa zei altijd: ‘Van achteren bekeken kijk je een koe in zijn kont’. Hij is al 48 jaar niet meer op aarde, maar deze ben ik als 12-jarige nooit vergeten. Het is boerenwijsheid met een Rotterdamse vleug, lekker duidelijk.

Deze letterlijke ‘met je gezicht op het asfalt knallen’ bleek een grote ommekeer in mijn leven. Revalideren en re-integreren had een schema en dat ‘ging ik even doen’. Natuurlijk ging ik opnieuw onderuit, de vooruitgang ging tergend traag. Alle emoties kwamen voorbij, net als die vermoeidheid die me iedere keer onderuit trok.

Ik werkte bij Heineken en een collega deed een basis training Shiatsu. Het boeide mij niet zo, alles wat me kon helpen om vooruit te komen greep ik aan. Dus oefende Rob op mij tijdens mijn 2x 2 uur re-integreren op het werk.

Ik dacht nog, ‘het zal wel’. Ik vergeet ’t nooit meer, omdat er ineens tranen over mijn wangen liepen. Tegelijkertijd voelde ik dat mijn nek zich ontspande. Ik ontstond een sprankje hoop, zou het dan toch?

Als je me langer kent, natúúrlijk wilde ik daar meer van weten. ‘Toeval’ stuurde een advertentie voorbij van de Nederlandse School voor Klassieke Shiatsu. Fast forward  bleek er wonderwel precies één plek vrij te zijn. Een paar weken later begon ik om te herstellen aan de opleiding. Om na 4 jaar uiteindelijk af te studeren bij Yuchi Kawada Sensei. Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe belangrijk hij in mijn leven is geweest.

Het mooie is, dat hij op hoge leeftijd nog steeds met zijn tijd meegaat. ‘Meebeweegt als het riet’, zoals hij vaak vertelde. Van hem leerde ik dat alles draait om het Grote Geheel, Heaven, Man and Earth. Dat alles energie heeft en alles energie is en dat wij allemaal deel uitmaken van het Grote Geheel.

Ik las afgelopen weekend zijn aantekeningen en voel direct het verschil weer met onze westerse GGZ structuur. We werken in de GGZ met de DSM V en ergens in de marktwerking van de zorg zijn er stickers ontstaan. Stickers die we diagnose noemen. Wat naar mijn mening niet klopt, omdat het een classificatie systeem is.

Ik hou niet van stickers plakken.  Diagnoses zoals wij ze kennen, is vanuit de Westerse manier van diagnose stellen. Kawada Sensei werkt met de traditionele Oosterse geneeskunde waarin het woord diagnose niet gebruikt wordt. Zij spreken over Shiyo (証). Het Japanse teken daarvoor haalde ik uit zijn tekst.

Het betekent vrij vertaald een Verlichting of Verhelderende ervaring. In het Oosten stellen ze het probleem vast, door de onbalans van de subtiele energiestroom die onder andere in de buikzone of de rug zone wordt gevonden. In alle rust en ruimte voelen en observeren wat het lichaam te vertellen heeft.

De westerse geneeskunde gaat over het concrete fysieke bewijs van lichamelijke stoornissen, foto’s, scans, bloedonderzoek enzovoorts. De Oosterse benadering gaat over het intuïtief voelen van de onbalans van de energiestroom voordat je ziek wordt! Totaal andere benadering, zelfzorg voordat je ziek wordt! Dat past bij mij als mens en hoe ik holistisch werk.

YOU© ofwel jouw unieke jij als mens op alle lagen van je bestaan.  Jouw wijsheid én jouw onbalans. Jouw kracht en jou klachten. Alles is Yin en Yang.

Holistisch werken sluit niets uit, voor mij is de wetenschap belangrijk en diep geworteld in hoe ik werk. Ik omarm ook de Oosterse gedachte, die voor mij net zo past op het westerse model: De Do (道/de Weg of Weg). Het grote doel is immers altijd het bereiken van gezondheid en van de harmonie van lichaam en geest.

De Do (道/de Weg of Weg) is ons levenspad, de weg die we bewandelen. Iedere stap opnieuw. Een sticker plakken op klachten, is voor mij niet de enige weg. Jij bent niet jouw diagnose, jij bent een uniek mens, YOU©.

Als jij last hebt van psychische klachten, is jouw lichaam daarbij betrokken. Jouw omgeving is er bij betrokken, jouw energie! Ongemerkt hebben de lessen van Kawada Sensei mij gevormd in altijd breder leren kijken en vormen de waarden van mijn Holistische pijlers die ik eerder met je deelde.

In een eerdere conversatie schreef hij mij  dat de tijd echt voorbij vliegt. Zeker nu we in het laatste kwartaal van 2025 zitten, word ik me daar extra van bewust. Hij deelde een Japans gezegde: ‘In het Japans zeggen we Koin yano gotoshi, wat betekent dat de tijd verstrijkt met de snelheid van een afgeschoten pijl uit een boog. 光陰矢の如し/Koinyanogotoshi’. Ik geef ‘m met liefde aan je door.

Tijd is ons kostbaarste bezit, hij gaat pijlsnel voorbij. Klachten die je niet oplost, zorgen voortschrijdend in de tijd voor grotere klachten. Ik gun jou dat je vandaag de tijd even stil zet. Wat is op dit moment jouw grootste hinderpaal in het leven? Wat zou je daaraan willen veranderen? Denk je dat je in staat bent om dat zelf te doen of zou je mijn tijd willen gebruiken om daar veel sneller doorheen te gaan?

Ook al zijn de wachtlijsten overal lang, ik heb ruimte voor 1:1 trajecten. Er zijn verschillende manieren om met mij te werken. Online of live, mét of zonder online training YOU© De Basis als versneller van jouw groei.

🎉Hoe snel de tijd echt gaat? Op 1 november 2025 bestaat mijn praktijk 25 jaar. Ik heb een cadeau voor je, daar deel ik volgende keer meer over.

Laat het me weten als ik met je mee kan denken, je bereikt me via de mail.

Wens je een wondervol mooie week toe, met liefde,

Monique 🤍🌟