‘Pas jij je agenda en hoe je werkt aan je cliënten aan? Of bepaal jij wanneer je werkt en wat je doet?’
Het is een vraag die ik vorig jaar kreeg in een masterclass van iemand die ik graag volg. Het ging over tijd en ruimte voor jezelf nemen versus het ondernemerschap en dat ‘er altijd nog wel iets af moet’.
Ik schrijf elke dag over wat me bezighoudt en maak er een goede gewoonte van om op een zondag in ’t jaar, eens een jaar terug te lezen. Dat deed ik recent ook weer en lees in mijn aantekeningen dat ik net voor ik die masterclass ging kijken, een minder leuke mail las.
Die raakte me destijds meer dan ik wilde. Iemand die mijn wekelijkse mails ontving, had me een mail gestuurd dat ze die mails niet meer wilde ontvangen. Ze ergerde zich rot aan alle marketing trucs die zij er in las en dat ze daar niet van gediend is.
Waar ik vroeger de mist mee inging was dat ik mij vroeger kritiek van anderen nogal aantrok. Mijn eerste gedachte was altijd gelijk dat ik dan wel iets fout gedaan zou hebben. En ging genadeloos mezelf veroordelen waar ik dingen gemist had, misschien niet goed gereageerd had of, oh horror, anderen had gekwetst.
Dagen kon ik daarmee doorlopen, waardoor ik niet in slaap kon komen, bleef piekeren en steeds vermoeider raakte. Daardoor was ik sneller geïrriteerd en lukte het steeds minder goed om alle taken en eisen die ik aan mezelf stelde, ook te realiseren. Ik lees gewoon terug dat ik automatisch die lat mega hoog legde voor mijzelf.
Wat ik mooi vind nu ik dit weer lees, is dat ik erom kon lachen. Mijn brein gaat er niet meer mee aan de haal. Niet alles wat een ander zegt, is voor mij waar. Het is slechts de mening van die ander, die bij mij iets raakt.
Ik wéét dat een gemis aan zelfwaardering en zelfvertrouwen hier vaak onbewust van grote invloed is. Als je dat nog niet aan je zelf kan geven, raakt kritiek van anderen je nét even harder dan je zou willen. Dat kan soms de rest van je dag negatief beïnvloeden, wat natuurlijk hartstikke jammer is.
Een van de manieren waarop ik dat omdraai, is door mijzelf direct de vraag te stellen: Is dit een situatie waarvan ik kan leren? Op die manier ontstaan andere antwoorden en blokkeert je brein niet, zodat je veel vrijer kan voelen en denken.
Ik herinner me dat ik haar heb teruggemaild, vanuit mijn hart om haar te bedanken voor de moeite om me te mailen. Want iemand stopt toch tijd en moeite om te reageren en ook al is dat even slikken, het is feedback.
Mijn wekelijkse mails aan jou schrijf ik met liefde, het is mijn intentie om iedere mail voor jou een inspiratie te laten zijn. Iets wat je na laat denken, bewust laat worden, zodat je er iets mee kan doen.
Natuurlijk schrijf ik dan ook over wat ik doe in mijn bedrijf, hoe ik werk en wat ik daarin voor jou kan betekenen. Vanuit mijn heilige vuur, om zoveel mogelijk mensen aan te raken en te inspireren. Ik hoop dat je dat kan ontvangen, waarbij ik weet dat ik niet iedereen tevreden kan houden.
Dankbaarheid is een krachtige versneller van groei. Ik laat dankbare gevoelens door mijn lijf stromen, na het lezen van die oude dagboek aantekeningen. Omdat ik me bewust wordt van mijn groei, dat ik voel dat ik met liefde voor en met mensen wil werken.
Dat het daarin altijd om de ander gaat, kan ik van betekenis zijn voor jou? Met deze energie werk ik in YOU© 2.0 Online, om jouw bewustwording en groei vergroten. Als je er meer over wilt lezen, dan kan dat met deze link
De masterclass Breng je Brein tot Rust is ondanks dat het zomervakantie is, toch door mij ingepland. Je bent online welkom op dinsdag 1 augustus om 10.00 uur. Inschrijven kan met deze link. Er staat 2 dagen een replay voor jou beschikbaar, als dat tijdstip net niet past. Juist in vakantietijd is ruimte nemen voor jezelf super belangrijk, ik hoop je online te ontmoeten!
Wens je een wondervol mooie week toe & hartegroet,
Monique 💚🌟