Blog

Als je me al langer volgt, weet je dat lezen voor mij net zo belangrijk is als ademhalen. Boeken maken mijn wereld zoveel groter. Ze brengen kennis, verdieping van wat ik al weet en transformatie. En soms lees ik iets dat resoneert op een dieper niveau—iets wat niet alleen kennis is, maar een sleutel. De […]

Je hebt het vast weleens gezien, de start van de bouw van een huis. Graafmachines die een kuil graven, houten schotten die worden getimmerd op de grond, beton ijzer dat erin wordt gevlochten.  Je staat er eigenlijk niet bij stil, tenzij je zelf een nieuw huis laat bouwen. Dan zit je met je neus boven

💚 Ben jij ooit bij een bedrijfsarts op op gesprek geweest? 💚 Hoe voelde jij je toen?💚 Wat heeft dat gesprek met jou gedaan? Ik moest, lang geleden bij het GAK (nu UWV) bij een arts op controle komen. Na een motorongeluk met whiplash tot gevolg, was ik uitgevallen op mijn toenmalige werk. Toen ik de kamer

➡️ Kan jij niet wachten op meer vrijheid?➡️ Wil jij meer ruimte om jezelf te mogen zijn?➡️ Wil jij je nooit meer aanpassen aan anderen? Echt… neem je ruimte even om deze vragen op je in te laten werken… Tien tegen één dat je brein al een aantal gedachten geproduceerd heeft, die beginnen met ‘Ja maar’.

Heb je even? Dat was mijn eerste gedachte, na een vraag via social media of ik ‘even’ wilde delen hoe ik werk. Want hier komen, op dit punt… Dat was geen kwestie van weken of maanden. Dit was en is een proces van jaren! Mijn tweede gedachte? Schuldgevoel. Omdat ik niet altijd ‘ja’ kan zeggen. Omdat

Ik neem je mee terug naar 1996, mijn grote begin van ‘het anders doen’.  Zittend in een kring in Rotterdam op de Westerkade bij ’t Groeipunt. We oefenden met een meditatie en waarnemen en hoewel ik toen niet in Rotterdam woonde, liggen daar wel de roots van mijn voorouders. Met een flinke dosis nuchterheid deed ik

Tien tegen één dat je brein een herinnering omhoog werkt, als je de titel van deze mail leest. Ooit steentjes laten ketsen op het water? Of een flinke steen in ’t water gegooid? Zie je de rimpelingen in het water nog voor je? Ik keek er vroeger naar, eindeloos ver gingen ze. En dat lieve jij,

Ik geloof heilig in Delen = Helen. Het is een waarde in mijn leven, die ik al als klein kind meekreeg. ‘Heb je naaste lief als jezelf’.  Het is een rode draad in mijn werk, omzien naar elkaar. Verbinding maken, oprechte verbinding. Ik dacht altijd dat je dat alleen kon doen als je bij elkaar

Ik mag het eigenlijk niet zeggen, maar… Ik zeg het wel!  Doen zoals het hoort, niet zeggen wat er gezegd mag worden. Voor veel mensen een oud patroon dat behoorlijk is ingesleten in het brein. Dus is wachten op een wachtlijst GGZ voor veel mensen…wachten. Vaak zijn mensen die vastgelopen zijn, zo murw en moe,

Ik loop met een volle boodschappenkar naar de kassa en prijs me gelukkig dat de stress energie die rond de kerst in de supermarkt hing, verdwenen is. De kar ligt vol biologische producten, het beste van het beste. Het is tenslotte een nieuwe start en na al ’t eten in december, heerlijk om met een